در مرز پرسشهای پیوسته
انعکاس جواب های ناگزیر
آسودن به یاس تبدیل
و در هرج و مرج چرا ها
بلاتکلیف
جای تمام سوال ها
نقطه می گذارم.
و مایوس از سرگذشت
در تمام پاکنویس ها
مترادف عهد
واژه ی تکذیب را
ثبت می کنم.
« نسرین موحدیان »
« مجمومه شعر عابران سنگدل »
پاورچین؛
پاورچین
الف... ب...ت... های زندگی*
پشت سر هم
از مرز امتحان گذشتند
و
نقطه های مجهول دیروز
در فصل امروز
با حرف به حرف تو
واژه های بی شمار شدند .
آنگاه که
تکالیف آغازین سرمشق بود
درسهای ماندنی
جمله ی تو شد.
------------------------
* البته های زندگی
« نسرین موحدیان »
« مجمومه شعر عابران سنگدل »
کاغذهای سپید
نامه های بی جواب
گیج در صفحات مچاله شده
در متن های مبهم
از واژه های سرد
مچاله می شوم.
خطوط را نمی فهمم
حالا که همه چیز از یاد رفت
بگو ...
کدام پستچی
دیار فراموشی را
می داند؟!
« نسرین موحدیان »
« مجمومه شعر عابران سنگدل »